آموزش کامل رمز ارز یا ارز دیجیتال به زبان ساده

آموزش کامل رمز ارز یا ارز دیجیتال به زبان ساده که در این مقاله قصد داریم به زبانی ساده ارز دیجیتال یا رمز ارز را تعریف کنیم. پس تا انتها با ما همراه باشید.

این روزها رمز ارزها یا ارز رمزنگاری شده به عنوان مقصدی برای سرمایه گذاری بیش از هر زمان دیگری بر سر زبان‌ ها افتاده‌ اند. رمز ارز که خود نوعی ارز دیجیتال هستند، کارکرد مختص به خود را دارند که از بلاکچین قدرت گرفته است. ارزهای دیجیتال و رمزارزها به معنی و مفهوم کاملا وابسته به یکدیگر هستند.

ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال همان رمز ارزهای معمولی هستند با این تفاوت که این ارزها به صورت دیجیتال بوده و هیچ اسکناسی رد و بدل نمی شوند. اسم دیگر این ارز “رمز ارز “هست. شاید بپرسید تعریف دقیق تر ارز دیجیتال چیست و چرا به آن رمز ارز گفته می شود؟ در واقع این نوع ارز با شکافتن یا اصطلاحا هش کردن بدست می آید و لازم نیست زحمت فیزیکی برای بدست آوردن آن داشته باشید. در این مقاله آموزش ارز دیجیتال پرداخته و مهمترین نکات آن را بیان می کنیم.

ارز های دیجیتال یا رمز ارز تنوع بالایی دارند و نکته جالب و قابل توجه این هست که این ارز ها با توجه به متمرکز نبودنشان به هیچ نهاد یا ارگانی وابسته نیستند. نحوه بدست آوردن این ارز ها خیلی پیچیده نیست. دستگاه های ماینر یا استخراج کننده با هش کردن کدها و رمز ها برای بازگشایی و پیدا کردن رمز آن درحال کار هستند. هرچه دستگاه های ماینر قوی تر باشند با سرعت بیشتری کار هش را انجام میدهند.

تفاوت رمز ارز و ارز دیجیتال

ارز دیجیتال و رمز ارز (ارز رمزنگاری شده) دو اصطلاح متفاوت هستند و به اشتباه به جای هم به کار گرفته می‌شوند. در فصل اول قصد داریم تا به معرفی ارز دیجیتال و تفاوت‌های آن با رمزارز بپردازیم.

بر اساس گزارش منتشر شده از سوی بانک مرکزی اروپا در سال 2015، ارز مجازی یک نماینده دیجیتالی از ارزش است که توسط بانک مرکزی، مؤسسه اعتباری یا مؤسسه پول الکترونیکی صادر نشده است و همچنین در برخی شرایط، می‌ تواند به عنوان جایگزینی برای پول استفاده می‌ شود. به طور خلاصه، ارز دیجیتال نام دیگری برای پولی است که برای پرداخت کالاهای خاص یا خدمات خاص اینترنتی استفاده می‌ شوند.

به زبان ساده همان‌طور که از نامش مشخص است، پول دیجیتال کاملاً دیجیتالی است و در دنیای واقعی معادل فیزیکی ندارد. این پول به همان شیوه پول فیزیکی یا ارز فیات عمل می‌کند و می‌توانید ارز دیجیتال را با ارز دیگری دریافت، انتقال و یا مبادله کنید. در واقع بر اساس نظر بسیاری از کارشناسان، پولی که به منظور خریدهای اینترنتی نیز پرداخت می کنید در اصل نوعی ارز دیجیتال است اما خب در کشور ما ایران منظور از ارز دیجیتال در واقع همان رمزارزها هستند.

بسیاری بر این باورند که با حرکت جامعه به سوی ارزهای دیجیتالی، مرزهای بین کشورها به مرور کم رنگ و کم رنگ‌تر می‌شوند و اظهار می‌دارند که پول فیزیکی که به صورت آنلاین، برای بانکداری و خرده فروشی و غیره استفاده می‌شود باید جزء ارز دیجیتال طبقه‌بندی شوند.

اگرچه رمزارزها یا کریپتوکارنسی جزء یکی از انواع مختلف ارزهای دیجیتالی هستند، اما تفاوت‌ های اساسی بین این دو وجود دارد.

تمرکز یا عدم تمرکز

ارزهای دیجیتال اغلب متمرکز هستند، به این معنی که معاملات درون شبکه در یک مکان متمرکز مانند بانک تنظیم می‌ شود اما رمز ارزها اغلب غیرمتمرکز بوده و معاملات درون شبکه توسط خود کاربران کنترل و اداره می‌ شود.

شفاف بودن

ارزهای دیجیتال شفاف نیستند! شفاف نبودن ارزهای دیجیتالی به این معنا است که در ارزهای دیجیتالی نمی‌ توانید تمامی تراکنش‌ های یک کیف پول را مشاهده کنید. به عبارتی این اطلاعات کاملاً محرمانه هستند؛ اما رمز ارزها شفاف هستند، هر کسی می‌ تواند همه معاملات انجام شده و دریافت شده توسط هر کاربر را ببینند، زیرا که همه تراکنش‌ ها در یک زنجیره عمومی، یعنی بلاکچین قرار می‌ گیرند.

هر رمز ارزی یک ارز دیجیتال است اما هر ارز دیجیتالی یک رمز ارز نیست. در واقع برخی از انواع ارزهای دیجیتال وجود دارند که رمزنگاری نشده اند پس یک رمز ارز نیستند.

کنترل یا عدم کنترل

ارزهای دیجیتال دارای مرجع مرکزی هستند که تمامی مشکلات و تهدیدها از طرف آن‌ ها رفع می‌ شود. به عنوان مثال، این مرجع مرکزی می‌ تواند معاملات را به درخواست کاربر یا مقامات مسدود یا لغو کند. در مقابل، رمزارزها فاقد مراجع مرکزی بوده و توسط انجمن‌ های مربوطه تنظیم و کنترل می‌ شوند.

قانون گذاری

اکثر کشورها چارچوب قانونی خاصی پیرامون ارزهای دیجیتال دارند و این قوانین منحصر به خود آن کشور و با دیگری متفاوت است. برای رمز ارزها چنین قوانینی وجود ندارد و در بیشتر کشورها وضعیت رسمی آن‌ ها تاکنون اعلام نشده است.

با این حال، دنیا برای رمز ارزها در حال تغییر است و شرکت‌ های زیادی درصدد تغییر این روند و وضع قوانین برای رمز ارزها هستند. هدف این شرکت‌ ها پیشرفت و بهبود وضعیت رمز ارزها بوده و با تلاش‌ های فراوان قصد دارند به نهادهای نظارتی و دولت‌ ها کمک کنند تا به درک بهتری از ماهیت فناوری رمزنگاری و بلاکچین‌ ها برای ایجاد مقررات پایدار و گسترده، برسند و پیشرفت گسترده‌ ای برای این صنعت حاصل کنند.

رمز ارز یا کریپتوکارنسی چیست؟

در پاسخ به پرسش رمز ارز چیست باید گفت که به زبان ساده رمز ارز نوعی از ارزهای دیجیتالی است که به افراد این امکان را می‌ دهد که پول خود را در یک فضای دیجیتالی انتقال دهند. رمزارزها در نوعی از ارزهای دیجیتال هستند که رمزنگاری شده و توسط هیچ نهاد مستقلی قابل کنترل نیست.

در مقابل رمز ارز، سیستم‌ هایی مانند پی پال (PayPal) وجود دارد که امکان پرداخت و انتقال پول را از طریق ابزارهای مختلف مانند ایمیل برای کاربران خود فراهم کرده است. حالا این سؤال به وجود می‌ آید که پی پال یا هر سیستم مشابه دیگری که شما از آن استفاده می‌ کنید، چه تفاوتی با رمز ارز دارد؟

این دو در ظاهر مشابه به هم بوده و کارهای مشابهی نیز انجام می‌ دهند، از پرداخت و خرید اینترنتی گرفته تا هر کار دیگری که از طریق اینترنت می‌ توانید آن را پرداخت کنید جزو کاربردهای هر دو به شمار می‌ رود اما با نگاهی جزئی‌ تر خواهید فهمید که رمز ارز خیلی متفاوت‌ تر است.

در ایران دو اصطلاح ارز دیجیتال و رمز ارز به یک معنی به کار برده می شود. استفاده از ارز دیجیتال به جای رمز ارز در ایران رایج است. در ادامه مقاله هم منظور از ارز دیجیتال در واقع همان رمز ارزها است.

تاریخچه پیدایش رمز ارز ها

بعد از پاسخ به پرسش (رمز ارز) چیست، بد نیست کمی به تاریخچه پیدایش آنها بپردازیم. رمز ارزها از لحظه آغاز تا به امروز فراز و نشیب‌ های زیادی داشته‌ اند. در اینفوگرافی زیر سیر تکاملی ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین و چگونگی سلطه آن‌ها بر بازار به تصویر کشیده شده است.

چرا به آن رمز ارز گفته می‌شود؟

اصطلاح رمز ارز، تلفیقی از دو کلمه رمزنگاری (Crypto) و ارز (Currency) است. تلفیق این دو کلمه به این دلیل است که در رمز ارزها برای اطمینان از انجام معاملات بین کاربران و محفوظ نگه داشتن ارزها از تکنیک‌ های رمزنگاری استفاده شده است.

کلید عمومی رمز ارز چیست؟

کلید عمومی رمز ارز، به زبان ساده کاربردی مشابه شماره حساب بانکی دارد که می‌ توانید آن را در اختیار کاربران دیگر قرار دهید و با استفاده از این آدرس می‌ توانند به حساب شما رمز ارز واریز کنند.

هنگامی که کاربر بخواهد معامله خود را برای اولین بار با رمز ارز آغاز کند، دو کلید خصوصی و عمومی در اختیار او قرار می‌ گیرد. کلید خصوصی مانند همان رمز دوم کارت بانکی است با این تفاوت که خیلی طولانی‌ تر است و حدس زدن آن برای افراد دیگر غیر ممکن است، به همین دلیل کلید خصوصی امنیت بسیار بالایی برای حساب کاربر فراهم می‌کند.

به هر حال، همان‌ طور که از نامش پیداست، کلید خصوصی شما باید مخفی بماند و به هیچ وجه آن را در اختیار شخص دیگری قرار ندهید. از طریق این کلید می‌ توانید یک کلید عمومی تولید کنید، خوشبختانه برای دیگر کاربران، تهیه کلید خصوصی شما از طریق کلید عمومی غیر ممکن است و با خیال راحت می‌ توان آن را به هرکسی تحویل داد.

همچنین می‌ توانید با امضای داده‌ ها با کلید خصوصی خود، امضاهای دیجیتالی ایجاد کنید. امضای دیجیتالی مانند همان امضای سند در دنیای واقعی است با این تفاوت که هرکسی با مقایسه آن با کلید عمومی منطبق، با اطمینان می‌ تواند معتبر بودن امضا را تشخیص دهد. به این ترتیب با امضای دیجیتال، کاربر نیازی به نشان دادن کلید خصوصی خود نداشته و همچنان می‌ تواند مالکیت خود را روی آن ثابت کند.

در رمزارزها، فقط در صورت دریافت کلید خصوصی مربوطه می‌ توانید بودجه خود را خرج کنید. هنگام انجام معامله، به شبکه اعلام می‌ کنید که می‌ خواهید ارز خود را منتقل کنید. این خواسته شما در یک پیام (به عنوان مثال، معامله) اعلام می‌ شود، که امضا شده و به بلاکچین رمز ارز اضافه می‌ شود.

همان‌ طور که پیش‌ تر اشاره کردیم، برای ایجاد امضای دیجیتالی به کلید خصوصی خود نیاز دارید و از آنجا که هر کاربری می‌ تواند بلاکچین را ببیند، می‌ تواند با بررسی امضا اعتبار معامله شما را بررسی کند.

مخترع ارز دیجیتال (رمز ارز) کیست؟

طی سال‌ های گذشته تلاش‌های زیادی در زمینه طرح‌ های ارزهای دیجیتال انجام شده است. اولین ارز رمزنگاری شده، بیت کوین بود که در سال 2009 منتشر شد. بیت کوین توسط شخصی یا گروهی از افراد با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) ایجاد شده است که هویت واقعی آن‌ ها تا به امروز، ناشناخته مانده است.

بعد از معرفی بیت کوین تعداد زیادی رمز ارزهای جدید ایجاد شدند، هدف برخی از این رمز ارزها رقابت با بیت کوین و هدف برخی نیز ارائه خدماتی بود که بیت کوین قادر به ارائه آن‌ ها نبود. امروزه، بلاک‌ چین‌ ها خدماتی فراتر از ارسال و دریافت ارز را در اختیار کاربران خود قرار داده‌ اند. بسیاری از آن‌ ها برنامه‌ های غیرمتمرکز را با استفاده از قراردادهای هوشمند اجرا می‌ کنند، اتریوم (Ethereum) مشهورترین مثال برای چنین بلاک‌ چینی است.

مهمترین مزایای رمز ارز چیست؟

مهم‌ترین دلایل فراگیر شدن رمز ارزها، مزیت‌ های منحصر به‌ فردی است که در اختیار استفاده‌ کنندگان قرار می‌ دهند؛ البته در کنار مزیت‌ های مطرح‌ شده، این نوع ارز خطراتی نیز در بردارد که باعث شده دولت‌ ها در قبال آن مواضع متناقضی بگیرند.

از جمله این خطرات می‌توان به خطر پول‌ شویی، استفاده در عملیات تروریستی، حباب‌ های سفته بازانه و فرارهای مالیاتی اشاره کرد که همه این‌ ها به دلیل ماهیت رمزنگاری‌ شده این ارزها است.

پول مجازی غیرمتمرکز، به معنای انتشار و کنترل پول فارغ از کنترل و مدیریت نهاد ناظر مرکزی بوده و تمام فرآیندهای آن از جمله انتشار و تأیید تراکنش‌ ها به‌جای اینکه توسط نهاد مرکزی انجام گیرد از طریق تمامی افراد با سازوکار علوم ریاضی و معادلات پیچیده ریاضی انجام می‌ شود.

مزایای فراوان فناوری برای بلاک چین و بزرگ‌ ترین محصول آن رمز ارزها را می‌ توان آزادی در پرداخت و دسترسی بین‌ المللی، هزینه عملیاتی پایین، سرعت‌ بالا در انتقالات بین‌ المللی و فرامرزی و عدم وابستگی به سیاست های دولتها دانست.

استفاده از رمز ارز در شرایط تحریمی ایران به دلیل غیرقابل‌ شناسایی بودن فرستنده و گیرنده در این سیستم، ناتوانی دولت‌ ها در مصادره و بلوکه کردن ارز رمزها، امکان رهگیری و شفافیت و قراردادهای هوشمند نیز از سایر مزایای این فناوری هستند.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

به زبان ساده، کیف پول ارز دیجیتال (رمز ارز)، ابزار یا برنامه‌ ای است که کلیدهای خصوصی خود را در آن نگه می‌ دارید. کیف پول رمزارز چند گونه مختلف دارد، می‌ تواند یک دستگاه یا سخت‌ افزار باشد یا برنامه‌ ای که روی کامپیوتر یا تلفن همراه خود نصب می‌ کنید یا حتی یک تکه کاغذ باشد.

 کیف پول رابطی است که بیشتر کاربران برای تعامل با یک شبکه رمز ارز به آن احتیاج دارند. کیف پول‌ های مختلف دارای کاربرد و عملکردهای متنوعی هستند، به طور مثال کیف پول‌ های کاغذی قابلیت امضا کردن معاملات یا نمایش قیمت‌ ها به صورت ارز فیات را ندارند.

برای سهولت انجام معاملات، کیف پول‌ های نرم‌ افزاری (به عنوان مثال کیف پول رمزینکس) برای پرداخت‌ های روزمره بهترین گزینه محسوب می‌ شوند. برای امنیت بیشتر، کیف پول‌ های سخت افزاری برای دور نگه داشتن کلیدهای خصوصی شما از چشم هکرها و کلاهبرداران، واقعاً بی‌ نظیر هستند. اغلب کاربران رمز ارز، برای محکم کاری بیشتر تمایل دارند، پول خود را در هر دو نوع کیف پول نگه دارند.

انواع ارز دیجیتال بر اساس فناوری

دسته بندی مهمی که از انواع ارزهای دیجیتال مطرح شده است به فناوری به کار رفته در آن‌ ها تأکید دارد که در این صورت می‌ توان این انواع را در چند مورد زیر قرار داد.

• ارزهای دیجیتالی مبتنی بر اثبات کار
• ارزهای دیجیتالی مبتنی بر اثبات سهام
• توکن ها
• استیبل کوین‌ ها مانند تتر
• ارزهای دیجیتالی مبتنی بر اثبات کار

انواع ارز دیجیتال مبتنی اثبات کار یا proof of work در حال حاضر شامل بزرگ‌ ترین رمز ارزها می‌ شود. شروع کار ارزهای دیجیتال در دنیای امروزی با ساخت بیت کوین آغاز شد که به فناوری بلاک چین متکی است و از مفهومی به نام اثبات کار برای پردازش معاملات استفاده می‌ کند. برای درک معنا و عملکرد اثبات کار اول از همه باید بدانید بلاک چین چیست.

به زبانی ساده‌ تر، می‌ توان گفت که بلاک چین یک سیستم دفتر توزیع شده است. در یک شبکه بلاک چین، کامپیوتر هر شرکت‌ کننده که گره نام دارد، کپی کاملی از دفتر سیستم را نگهداری می‌ کند. در واقع در این سیستم اطلاعات حساب و معاملات هر گره در فضایی ذخیره می‌ شوند با این تفاوت که این اطلاعات توسط سیستم ذخیره می‌ شود و افراد دخالتی در آن ندارند.

برای افزودن یک تراکنش، گره‌ ها باید معادلات پیچیده رمزنگاری را که نمایانگر داده‌ های اضافه شده است، حل کنند. اولین کسی که مسئله را حل می‌ کند، پاسخ را به شبکه برای تأیید ارسال می‌ کند. این فرایند تحت عنوان ماینینگ (mining) شناخته می‌ شود و گره‌ ای که معادله را حل می‌ کند از شبکه پاداش دریافت می‌ کند.

امنیتی که بلاک چین برای هر شبکه ایجاد می‌ کند علاوه بر افزایش محبوبیت آن در پلتفرم‌ های مبتنی بر فناوری ارز دیجیتال، باعث شده در انواع صنایع مختلف نیز راه پیدا کند.

به طور مثال والمارت (Walmart) از فناوری بلاک چین برای مدیریت زنجیره تولید خود استفاده می‌ کند، مرسک (Maersk) نیز از آن برای ردیابی کانتینرهای حمل‌ و نقل هنگام سفر به جهان استفاده می‌ کند و علاوه بر این، حتی صنعت الماس نیز از آن را برای ردیابی سنگ‌ های قیمتی هنگام حرکت در زنجیره دارایی استفاده کرده است.

چرا هزینه معامله‌ها بر عهده خود کاربر است؟

هنگامی که یک بیت کوین را به آدرسی ارسال کنید، متوجه خواهید شد که آن آدرس مقدار خیلی کمی از آنچه ارسال کرده‌ اید را دریافت می‌ کند. این مقدار هزینه‌ ای است که باید به ماینرها پرداخت کنید تا معامله شما را به بلاکچین اضافه کنند.

بسیاری از رمزارزها از راهبرد مشابهی برای جلب اعتماد مخاطب و کاربر نسبت به امنیت شبکه استفاده می‌ کنند. هر چند شما می توانید قیمت تتر که یک ارز دیجیتال پر طرفدار است را از سایت تترفا دریافت کنید ولی در سیستم‌ های اثبات کار، هزینه‌ های معامله معمولاً با سکه‌ های تازه ضرب شده پرداخت می‌ شود تا به نوعی پاداش بلوکی را تشکیل دهد.

هزینه هر معامله بسته به فوریت انجام آن متفاوت است. ماینرها برای دریافت هزینه‌های بیشتر، معاملات با کارمزد بالاتر را در اولویت قرار می‌دهند. به این ترتیب اگر برای انجام معامله خود عجله ندارید، می‌توانید نگاهی به هزینه معامله‌های در حال انجام که در اولویت نیستند، بیندازید و بر اساس هزینه آن‌ها برای معاملات خود هزینه قابل قبولی را تعیین کنید.

بهترین راه خرید و فروش ارز دیجیتال چیست؟

می توانید ارزهای دیجیتال را از طریق صرافی های آنلاین مانند سایت خرید و فروش تتر تترفا تهیه کرد. برای انجام خرید و فروش از این طریق باید عملیات احراز هویت را انجام دهید. امیدوارم از این آموزش ارز دیجیتال استفاده کافی را برده باشید و با ورود به این بازار موفقیت های بسیاری بدست آورید.

سخن آخر

رمز ارزها دنیای جدید و سرشار از ناشناخته را در اختیار ما قرار می‌ دهد. دنیایی که می‌ تواند از هر سمت و سویی در زندگی روزمره انسان به کار گرفته شود. اینکه رمز ارزها به چه سمت و سویی در حال حرکت هستند، را نمی‌ توان پیش بینی کرد.

به نظر شما آینده رمز ارز ها یا ارز دیجیتال چه خواهد شد ؟

منبع: اینوستوپدیا